De Standaard
NEPAL / THAILAND: Gehuwd, maar gescheiden in twee landen.
Wat een leuke tijd in Bangkok moest worden met ons tweeën, werd één van de meest bizarre ervaringen. Ik heb een maoïstische guerilla oorlog meegemaakt in Nepal en ook een aardbeving met bijna 9000 doden. Een pandemie waarbij de wereldeconomie zou lam gelegd worden… neen, dit had ik mij niet kunnen inbeelden. Mijn echtgenote had haar ouders al enkele maanden niet gezien en wou hen graag bezoeken. Dus boekte ze een vlucht met Nepal Airlines van Bangkok naar Kathmandu. In de luchthaven was er nauwelijks volk. Het was het kantelmoment in de pandemie waarbij landen heel snel hun beleid aanpasten. Ze stuurde me angstig een Whatsapp bericht, dat er nauwelijks volk was in de luchthaven van Bangkok. Bijna surrealistisch. Het inchecken verliep ook niet evident. Sommigen werden geweigerd. Er was chaos. Na een discussie mocht ze toch vliegen. Drie uren later landde ze in Nepal.
Haar ouders leven op het platteland in het oosten van Nepal. Katari, een klein dorpje waar ze sinds tien jaar maar elektricteit hebben. Het leger en de politie begonnen de dagen erna een strikte lock-down van Nepal. Reizen en binnenlandse vluchten werden verboden. Alles kwam tot stilstand. Gelukkig hebben Nepalezen al wat meegemaakt en kunnen ze heel snel terugvallen op een zelfvoorzienende levensstijl. Mensen hebben allemaal grote zakken rijst in huis en wat linzen. Meer heb je niet nodig om te overleven. Zo ook in Katari, waar de oudere bevolking die het dorp nooit verlaat, eigenlijk niets merkt van die lock-down. Ze zijn nauwelijks afhankelijk van de buitenwereld.
Ondertussen zit ik vast in Bangkok. Morgen verloopt mijn visum. De Thaise overheid laat toe om tot eind april in Thailand te verblijven zonder visa problemen. Normaal zou ik gisteren al naar Myanmar vliegen om op prospectie te gaan voor de reizen die we naar Myanmar organiseren met onze reisorganisatie: Reis met mij. Alle vluchten zijn geannuleerd. In Thailand zijn de meeste winkels gesloten. Er is ook geen alcohol meer te koop tot eind april. Gelukkig lijkt de situatie in Thailand over controle. Het aantal infecties schommelt er de laatste dagen rond de 30 per dag.
Er zijn momenteel geen vluchten in de regio. Gelukkig heeft het appartement dat ik huur een tuin met zwembad. Maar alleen is maar alleen. Mensen hebben echt schrik van het virus hier in Thailand en iedereen draagt een masker. Er heerst veel discipline. Er is geen stikte lock-down, maar mensen blijven spontaan gewoon thuis. Langs de weg staat politie die voertuigen tegenhoudt en de temperatuur controleert. Enkel supermarkten zijn open en aan de ingang staat er iemand die je temperatuur meet alvorens je binnen mag. Je krijgt ook steevast handgel in jouw handen gespoten. Thailand heeft een uitstekend en goedkoop systeem van online voedsel bestellen. Binnen de 20 minuten heb je een verse maaltijd die je met een brommertje wordt afgeleverd: Grab Food, Foodpanda,…
En in op het platteland in Nepal? Geen afhaal of thuisbezorging. Mensen koken zelf: rijst met linzensoep en groetentcurry die ze in tientallen varianten klaarmaken. Naar de winkel gaan kan niet, want die zijn nu allemaal dicht. Sinds het begin van de virus uitbraak hebben ze maar 30 infecties in Nepal. Peanuts in vergelijking met België. De laatste dagen zijn er plots 12 nieuwe infectie gevonden in de Udaypur provincie waar mijn echtgenote nu verblijft. Het betreft een groep Indiërs die teruggekeerd zijn naar Nepal.
Naar België wil ik echt niet komen. Lijkt mij niet de plaats om nu te zijn. Hoe en wanneer we terug verenigd zullen zijn, is niet duidelijk. Hou jullie sterk!
