Een Tibet reis spreekt tot de verbeelding. Maar wat zijn evenwaardige alternatieven in minder gekende regio’s?

Lhasa 2004. Jokhang met Potala paleis op de achtergrond.

Tibet Reis?

Een Tibet reis staat bij velen op hun bucketlist om te reizen. Tibet was lang een gesloten land dat tot op vandaag tot de verbeelding spreekt. In 1959 werd het land geannexeerd door China en sindsdien werden de grenzen van dit land hertekend.  De meeste reizigers gaan naar de TAR ofwel Tibetan Autonomous Region. Deze regio wordt vandaag de dag als Tibet ‘verkocht’ terwijl eigenlijk grote stukken van de oostelijke provincies Kham en Amdo nu officieel in China liggen.   Voor de TAR heb je een speciale permit nodig. In andere gebieden van Kham en Amdo  niet. Daar reis je in principe in andere Chinese provincies.

Tijdens een klassiek Tibet reis combineert me Nepal met centraal Tibet (Lhasa en de omliggende kloosters).  Men vliegt naar Nepal en na enkele dagen maakt men een (dure) vlucht naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet.   Van daaruit verkent men per auto de nabijgelegen grote kloosters en gaat men langzaam richting Nepalese grens waar men opgewacht wordt door het Nepalese team en zo terugkeert naar Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. De tour die men tijdens deze reis aflegt gaat langs bekende kloosters die er soms een beetje als musea bijliggen.

Mogelijke problemen bij een Tibet reis.

Enkele jaren terug kwamen wij een groep van Djoser tegen in het zuiden van Nepal.   Toen we met hen aan de praat gingen bleek dat zij eigenlijk geboekt hadden voor een Tibet reis en niet een Nepal reis. Hun plan was om te vliegen naar Kathmandu en na enkele dagen door te vliegen naar Lhasa.  De Chinese overheid had kort daarvoor beslist dat er geen toeristen naar Lhasa mochten vliegen.   Als de overheid vreest voor enige destabilisatie of indien er een belangrijk politiek congres plaatsvindt, sluiten ze gewoon de grenzen.   Dit kan kort dag beslist worden.   Als reisorganisatie heb je hier geen controle over.   Zeker als je weet dat mensen maanden op voorhand boeken voor hun droomreis.

Nepal. Mustang.

Wat zijn de alternatieven voor een Tibet reis?

De Tibetaanse cultuur en taal strekt zich verder dan enkel de TAR, of Tibetan Autonomous Region.     Het noorden van Nepal kent enkele regio’s die qua uitzicht, cultuur en taal hetzelfde zijn als centraal Tibet: Humla, Mugum, Dolpo en Mustang zijn de bekendeste.  Het voordeel is dat deze regio’s niet worden gesloten. Ze liggen immers in Nepal. Je zal er wel een speciale voor nodig hebben die geregeld kan door een Nepalees reisagentschap zoals het onze.

Het meest toegankelijke is Mustang.   Mustang ligt op het Tibetaanse Plateau, net achter de Himalaya. Het landschap is er dor, woestijnachtig met oasen en een zicht op de besneeuwde bergen.   Je kan met een klein vliegtuigje in 20 minuten vliegen van Pokhara naar Jomsom. Een drietal uren verder wandelen kom je aan de grens van Upper-Mustang. Om hier binnen te mogen heb je een speciale permit nodig van $500 voor 10 dagen.  Je kan een twaalfdaagse trekking doen in Mustang ofwel per jeep rondrijden.   In tegenstelling tot Tibet zal je hier geen gigantische kloosters aantreffen. De kloosters die je er ziet behoren vaak tot de Sakya school en zijn eeuwen oud.     Logeren doe je bij mensen thuis of in eenvoudige berghutten.

Nepal. Mustang.

Ben je meer avontuurlijk aangelegd en heb je een goede conditie, dan raden we je aan om naar Upper Dolpo te reizen.   Deze regio ligt naast Mustang en is nog meer ongerept. Hier geen wegen of guesthouses. Wij organiseren hier tententrekkings waarbij je op het Tibetaanse Plateau wandelt. Er gaat een heel team mee met muilezels die doorheen de Himalaya trekken.  Puur natuur en avontuur.

Conclusie: Tibetaanse cultuur strekt zich uit buiten de landsgrenzen van de TAR.   Wil je zeker zijn van een geslaagde reis in een minder gekend gebied, dan raden wij Dolpo en Mustang aan.   

Nepal, Mustang.

Gebedswielen, Nepal.

Sakya klooster Mustang, Nepal.